Ο Γιώργος φέτος μετέτρεψε το OneWebDay σε tag game, και ο HSOC μου έκανε πάσα..
Εχουν περάσει λοιπόν 18 χρόνια από την πρώτη μου επαφή με modem το 1990..
Πριν απ’ αυτό, έπαιζα στο ATARI 2600 του ξαδέρφου μου (~1985), και στο Commodore 64 του γείτονα Θοδωρή (το μόνο που ξέραμε ήταν «Press play on tape» αφού είχαμε γυρίσει την κασέτα στις σωστές στροφές).. Το 1987-88 μάθαινα BASICA στα ΙΚΑΡΟΣ PC του σχολείου της μητέρας μου σε απογευματινά μαθήματα επιμόρφωσης καθηγητών.. Προγράμματα στον πίνακα και σε χαρτί χωρίς να έχω computer στο σπίτι.. Το 1989 μαζί με τον Θοδωρή και τον Αλέξη ξεκινάμε μαθήματα Turbo Pascal (v5.5) και το όνειρό μας είναι να γίνουμε coders.. Γράφουμε ότι προγράμματα χρειαζόμαστε μόνοι μας (κάποια τα πουλούσαμε κιόλας!).. Ενα χρόνο μετά κάποιος στην πολυκατοικία παίρνει PC στο σπίτι (ένα Tulip) και ένα μεταχειρισμένο modem (Hyundai 2400, no mnp) από τον Σωκράτη.
Εκεί συνδεόμαστε για πρώτη φορά στην Cosmos BBS, μια Βάση που λειτουργούσε σε τοπικό κατάστημα Η/Υ τις ώρες που ήταν κλειστό για τους πελάτες, με λιγοστούς χρήστες (είμασταν καμιά 10αριά).. Ο SysOp Σωκράτης, επαγγελματίας προγραμματιστής σε Pascal τότε, μας βάζει CDROM με «άπειρα» προγράμματα online (σειρά Night-Owl) και προγραμματιστικούς διαγωνισμούς στις local mail areas.. Συναγωνιζόμαστε μεταξύ μας για να κερδίσουμε παραπάνω online χρόνο και download kilobytes per day.. Αλέξης, Αλέξο, Γιώργος, Κώστας, Νίκος, Λευτέρης, Σάκης, Κυριάκος κλπ.. Κάθε Κυριακή απόγευμα συναντιόμαστε στον «Κριό» για καφέ και ανταλλαγή δισκετών (5.25″)..
Το 1991 αποκτάω το πρώτο δικό μου PC (AMSTRAD PC-3286) και ο Σωκράτης αρχίζει να «φέρνει» στη BBS Echomail Areas του Ελληνικού Fidonet.. Ξαφνικά ξεφεύγουμε από 10 άτομα και ερχόμαστε σε επαφή με δεκάδες άλλους στη Θεσσαλονίκη και την Αθήνα.. Οι διαγωνισμοί σε PASCAL λαμβάνουν άλλο νόημα! Τα Flamewars δίνουν και παίρνουν! Αρχίζουμε να πηγαίνουμε στην «ταβέρνα» στη Θεσσαλονίκη κάποιες Παρασκευές.. Τα πουλιά, Les Oiseaux, κοντά στην Αλυσίδα, τώρα πια δεν υπάρχουν.. Αμέτρητος κόσμος από το Fidonet που έχουμε επαφές μέχρι και σήμερα (κόβουμε πίτα μία φορά το χρόνο).. Λιαλιαμπής, Ρικούδης, Τερζόπουλος, Φωτιάδης, Συμεωνίδης, Μιχαλόπουλος, Χατζόπουλος, Αργυράκης, Νεοκλής, Μαρία, Αννα, Ασβεστάς, Χαρχαλάκης, Τσάπας, ΛιάΓΓος, Εκτορας, Δουζίνας, Ζάννος, Νούσκας, Καλαμούκος, Αθανασόπουλος, Μανασής, Λαουτάρης, Γρηγορίου, Σερμπεζούδης, Μίσχος, Χριστοδούλου, Σεχίδης και πολλοί άλλοι (facebook group 1, facebook group 2)..
Το 1994 φεύγω για Αγγλία.. Εκεί αποκτάω το πρώτο μου unix account (σαν απλός χρήστης) στο fleetwood για να μπορώ να κάνω talk(1) με φίλους στην Ελλάδα που μπαίνουν σε guest accounts από δω κι από ‘κει. Το internet το ξέρουν λίγοι, το χρησιμοποιούμε κυρίως για να μαθαίνουμε νέα της Ελλάδας και να μιλάμε με άλλους ξενιτεμένους (μέσω mailing list ή μέσω IRC)..
Από το IRC, γνώρισα αμέτρητους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, με τους οποίους καθημερινά μιλούσαμε, γελούσαμε, τραγουδούσαμε, ξενυχτούσαμε και συναντιόμασταν στην Αγγλία ή όταν γυρνούσαμε Ελλάδα.. Κάναμε το GR-IRC-Net, η nana έχει 10+ χρόνια online.. Δε θα γράψω ονόματα και ιστορίες για το IRC, δε μας φτάνουν τα bytes..
Οσο περνάει ο καιρός στην Αγγλία πάντως, μου φεύγει η αρχική επιθυμία να γίνω coder και αρχίζουν να με ενδιαφέρουν τα δίκτυα (ειδικά μετά το δεύτερο έτος). Ασχολούμαι με linux και το Internet όλο και περισσότερο..
Το 1997 επιστρέφω στην Ελλάδα για να κάνω Placement στη Forthnet δουλεύοντας ΜΕ linux ΣΕ linux σαν *.* support ..and the rest is history! Το Internet είναι και επίσημα πλέον κομμάτι της ζωής μου, δεν ξέρω πως θα ήταν χωρίς αυτό, δεν το έχω σκεφτεί ποτέ.. Τώρα μόνο σε περίοδο διακοπών ζω μακριά απ’αυτό (ναι, μπορεί να γίνει!), αλλά πολλές φορές έχω πάει διακοπές σε/με φίλους από το Internet :)
—
Recursive pass to HSOC again, για τη δική του OneWebDay..